Miłośnik Teatru Lalek nr 20
Zapraszamy do lektury 20 numeru „Miłośnika”. W rozdziale pn. Technika Teatru Lalek – prezentujemy niezwykle interesujący teatr rąk, w którym artyści-animatorzy grają własnymi rękami. Okazuje się, że wyrazistość ludzkich dłoni jest na tyle duża, że można za ich pomocą przekazać nie tylko podstawowy ruch, ale i skomplikowane emocje! Tymczasem kolejna część Małego Słownika Teatru Lalek przybliża, nie zawsze wszystkim znane, terminy związane z teatrem. Piszemy o działalności teatrów lalek na Kociewiu. Jednym z najstarszych zespołów lalkowych działających w naszym regionie jest właśnie kociewski Teatr Lalek prowadzony przez Danutę Karwasz w Gminnym Ośrodku Kultury w Osiu. Przedstawiamy sylwetkę pani instruktor i rozmawiamy o historii tego zespołu. Kontynuujemy relację Stefana Gełdona, który wspomina minione „Biesiady Lalkarskie” w Nowem. Tym razem powracamy do Biesiad organizowanych w latach 2001-2002. Jak zwykle przypominamy ostatnie edycje przeglądów teatralnych: kujawsko-pomorski „Teatr bez granic” i XLVI Ogólnopolskie Spotkania Lalkarzy w Puławach. Scena wymaga pewnych przejaskrawień, zwłaszcza w teatrze lalek. Zważywszy, że twarz lalki mimicznie jest martwa tym bardziej ostry, jednoznaczny i wyrazisty musi być jej fizjonomiczny rysunek. Stad też twarze lalek są zwykle groteskowymi maskami na pograniczu karykatury. Podobnie ich ruch sceniczny – mechaniczny, sztuczny i przerysowany. O groteskowym stylu w teatrze lalek przeczytać można w przytoczonym przez nas artykule Stefana Szumana. A w biblioteczce repertuarowej? „O straszliwym smoku i dzielnym szewczyku, prześlicznej królewnie i królu Gwoździku” wg Marii Kownackiej. Życzymy wesołej i twórczej zabawy w czasie realizacji tego przedstawienia!
„Miłośnik Teatru Lalek” – pobierz 20. numer wydawnictwa (PDF)
