Spotkanie autorskie z Maciejem Krzyżanem

Fotogaleria oraz komentarz

Spotkanie miało miejsce 28 kwietnia 2016 w KPCK.

POEZJA MACIEJA KRZYŻANA W BYDGOSKIM SALONIE „HOFFMAN”.

Kolejnym znakomitym gościem w Salonie Hoffman w Kujawsko-Pomorskim Centrum Kultury w Bydgoszczy był Maciej Krzyżan – poeta z Gniezna, pracujący jako archiwista w regionalnym ośrodku TVP w Poznaniu, autor pięciu tomów poezji. Spotkanie wyjątkowo poprowadził znany w naszym mieście Jacek Soliński z Galerii Autorskiej, zaś wszystkich przybyłych przywitała jak zwykle Krystyna Wulert.

Ale – ad rem. Poezję Krzyżana należałoby sytuować blisko twórców, którzy (jak Wojciech Banach) większą wagę zdają się przywiązywać do przesłania wiersza, niż do zabaw językiem i doskonalenia się w coraz to bardziej „wymyślonych” metaforach.
W takich tekstach, jak: „Litania” (piękny wiersz-modlitwa), „Wczoraj”, lapidarny „Paradoks” czy oparty na jednym z psalmów „De Profundis” wielkopolski twórca wyraża swoje przywiązanie do Chrześcijaństwa, do wartości, do tradycji nawet – jest to „poezja zakorzenienia”, ale także są tu uwidocznione próby powrotu do czystości uczuć – i postrzegania świata – chłopca, spowiadającego się księdzu w konfesjonale.
Mamy tu wiele pięknych fraz, takich jak: „im głębiej w Ciebie wierzę / tym natarczywiej kusi mnie grzech” („Paradoks”) czy „wołam wciąż prosząc / zamiast dziękować” („De Profundis”).

Jest to po prostu dobra, mądra, wnikliwa psychologicznie i bardzo głęboka, wręcz teologicznie, poezja – niezmiernie prosta, jak już powiedziałem wcześniej: lapidarna, z całą pewnością niehermetyczna (odwołując się do tytułu jednej z książek), a zarazem „otwarta” na inność i dialogująca w pięknej, ale też nie najłatwiejszej, rozmowie Poety z Czytelnikiem.
Twórczość tę gorąco polecam.

 JAROSŁAW  ST.  JACKIEWICZ

Maciej Krzyżan – poeta, archiwista w Archiwum Programowym TVP w Poznaniu.
Urodził się w Namysłowie, z którego wyjechał wraz z rodzicami do Kłecka, gdzie spędził najszczęśliwsze lata dzieciństwa. Od 1978 mieszka w Gnieźnie. Jest absolwentem filologii polskiej UAM. Wiersze drukował m.in.: w „Czasie Kultury”, „Toposie”, „Odrze” i „Zeszytach Poetyckich”.
Zadebiutował na IV Piastowskim Lecie Poezji (17 i 18 września 1982), wygrywając Turniej Jednego Wiersza. Współzałożyciel i członek Poetyckiej Grupy Efektystów, powstałej w 1981 roku w Gnieźnie, a działającej do 1986 roku w Poznaniu. Zajmuje się również współczesną poezją – omawiał m.in. twórczość Krzysztofa Szymoniaka (odczyt publiczny w Pracowni Muzeum Józefa Ignacego Kraszewskiego w Poznaniu). Od 2015 roku jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Opublikował pięć zbiorów wierszy: „Okruchy” (Prymasowskie Wydawnictwo Gaudentinum, Gniezno 2008), „Tymczasem wracam do swoich” (Wydawnictwo Literackie i Naukowe Radwan, Tolkmicko 2011), „In tempus praesens” (Wydawnictwo „Zeszytów Poetyckich”, Biblioteka Poezji Współczesnej, Gniezno 2013), „Rekolekcje, czyli zapiski z trzeciego piętra” (Towarzystwo Przyjaciół Sopotu, Biblioteka „Toposu”, Sopot 2013) oraz „Poezja (nie)hermetyczna i podobne rytmy, czyli idąc dalej” (Galeria Autorska Jana Kaji i Jacka Solińskiego, Bydgoszcz 2015).
Recenzje jego publikacji ukazywały się m.in. w „Toposie”, „Latarni Morskiej” i prestiżowych „Nowych Książkach”.
Prywatnie mąż i ojciec, miłośnik jazzu oraz kolejowych podróży.