„Na szkle namalowane”, fotogaleria z wernisażu

Wernisaż miał miejsce 15 maja 2025,  wystawę można oglądać w Salonie Hoffman aż do 27 czerwca 2025.

Tradycja malowania na szkle sięga starożytności. W Europie rozpowszechniła się w średniowieczu w postaci barwnych witraży stosowanych powszechnie w kościelnych oknach. Dopiero wiek XVIII, w którym nastąpił gwałtowny rozwój przemysłu szklarskiego sprawił, że szkło stało się tanie i łatwo dostępne. Początkowo wędrowni malarze, rzemieślnicy cechowi czy warsztaty rodzinne w swojej twórczości wzorowali się na witrażach. Z czasem malarstwo na szkle wypracowało własną formę, choć tematyka pozostała głównie religijna. Wyjątkiem jest Podhale, gdzie bardzo popularne są do dziś motywy janosikowe. Malowanie na odwrotnej stronie szkła, jakby w negatywie, sprawia, że w przeciwieństwie do innych technik malarskich, pracuje się od szczegółu do ogółu, a plamy barwne pozostają płaskie, bo bardzo trudno uzyskać efekty światłocieniowe. W chłopskich chałupach obrazy na szkle rozgościły się w XIX wieku, nim wyparły je oleodruki. Przedstawiały głównie sceny biblijne i rozmaitych świętych, eksponowane były w świętych kątach i na listwie pod sufitem, cieszyły się poważaniem i szacunkiem. Nierzadko goście po wejściu do chaty kłaniali się najpierw obrazom, a dopiero potem gospodarzom. Tradycja malowania na szkle przetrwała przede wszystkim na Podhalu, Kaszubach i Pomorzu. Twórcy dziś pracujący w tej technice odwołują się zarówno do historii, jak i szukają własnych ścieżek. Na wystawie pokazujemy prace 22 artystów z południa i północy Polski, w tym nieżyjących już mistrzów.

Prace pochodzą ze zbiorów prywatnych, Centrum Kultury Rodzimej Czerwony Dwór w Zakopanem, Muzeum Etnograficznego w Toruniu. Wystawa towarzyszy XV Ogólnopolskiemu Konkursowi Malarskiemu im. Teofila Ociepki. 

Współfinansowano ze środków Samorządu Województwa Kujawsko-Pomorskiego oraz ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji.