Zauroczeni Pięknem: „Magia” wielkiego ekranu. Kino europejskie i amerykańskie drugiej połowy XX wieku

Film powstały jako wynik eksperymentów XIX-wiecznych wynalazców, szybko stał się formą masowej rozrywki. Stosunkowa łatwość realizacji, siła emocjonalnego odziaływania na odbiorcę oraz coraz większe możliwości techniczne przyczyniły się do szybkiego rozwoju przemysłu filmowego. Jego popularność sprawiła, że stał się nie tylko zyskownym interesem, ale zaczął być wykorzystywany jako narzędzie służące do kształtowania społecznych gustów, a nawet ideologicznej propagandy.

Możliwości i siła oddziaływania kina w pełni objawiły się już po drugiej wojnie światowej. Film – który stał się pełnoprawną formą artystycznej wypowiedzi – zdeklasował, w kwestii liczby odbiorców, inne formy sztuki. Jego rozwój przebiegał kilkutorowo. W cieniu wielkich hollywoodzkich produkcji kostiumowych rodził się tzw. film niezależny, ale z drugiej strony coraz większą popularność zyskiwało kino „klasy B” – niskobudżetowe realizacje, odwołujące się do najniższych instynktów i niezbyt wyszukanych oczekiwań masowego odbiorcy.

W ramach niniejszego wykładu zostaną przywołane najważniejsze nurty w powojennym kinie. Tendencje kinematografii amerykańskiej – na które olbrzymi wpływ miały różne antysystemowe ruchy lat 50. XX wieku – zostaną zestawione z kierunkami rozwoju filmu europejskiego – w którym szczególną rolę odegrał włoski neorealizm i francuska „nowa fala”. Przeobrażenia języka filmowego zostaną ukazane w szerszym kontekście przemian społeczno-obyczajowych drugiej połowy XX wieku.

Prowadzący spotkanie: dr Mateusz Soliński

Wstęp wolny